Αυτοπεριστρεφόμενο ηλιακό σύστημα
- Ένας τρόπος για να φανταστεί κανείς το ηλιακό σύστημα, είναι να μειώσει τα μεγέθη των πλανητών κατά ένα δισεκατομμύριο φορές.
Τότε η Γη θα έχει διάμετρο 1,3 cm. Η τροχιά της Σελήνης θα βρίσκεται 30 cm μακριά της. Ο Ήλιος θα έχει διάμετρο 1,5 m και θα βρίσκεται 150 m (περίπου ένα οικοδομικό τετράγωνο) μακριά από τη Γη. Ο Δίας θα έχει διάμετρο 15 cm και θα απέχει 5 τετράγωνα από τον Ήλιο. Ο Κρόνος θα απέχει 10 τετράγωνα, ενώ ο Ουρανός κι ο Ποσειδών 20 και 30 αντίστοιχα. Ένας άνθρωπος θα έχει το μέγεθος ενός ατόμου, ενώ το πλησιέστερο άστρο θα απέχει 40000 km.
- Όλα αυτά πυροδότησαν ερωτήματα μέσα μας κατά τη διάρκεια του μαθήματος της Γεωγραφίας. Έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το εργαστήρι μελέτης και κατασκευής του ηλιακού μας συστήματος. Φτιάξαμε τους πλανήτες από ανακυκλωμένο χαρτί κολλημένο σε φουσκωμένα μπαλόνια, τους ζωγραφίσαμε με δαχτυλομπογιές, βρήκαμε καλάμια, τα γυαλοχαρτάραμε, δέσαμε με πετονιές και “ζυγίσαμε” στα καλάμια τους πλανήτες.
Έτσι κατασκευάσαμε αυτό το αυτοστρεφόμενο ομοίωμα του ηλιακού μας συστήματος, με αυτονομία στην περιστροφή του κάθε ενός πλανήτη.Το σύστημα στρέφεται λόγω της δυναμικής ενέργειας των πετονιών, που συστρέφονται με τη βοήθεια μικρών ρευμάτων αέρα.